نمیدونم چرا ازدواج قسمتم نمیشه، خیلی از ابن بابت عذاب روحی میکشم. خدا به حق امام هادی بخت بسته همه دختر پسرا رو باز کنه

مشرق جان اون کامنتهایی که مخالف ازدواج آقایون هست رو هم منتشر کن، کنترل چیت خانومه اینارو فیلتر میکنه؟؟!

داداش برو که شانس آوردی و توفیق اجباری نصیبت شده!! ازدواج که کردی، ده بیست سال بعدش یاد حرف این مرحوم بیفت بگو تقصیر خودم بود، بهم هشدار داده بودن!!!

۱۴:۰۲ از کجا میدونی طرف پسره؟ شاید دختره. دخترای مجردی که با وجود کمالات زیلد سنشون بالا میره و موقعیت ازدواج ندارن فشارهای روحی زیادی رو محتمل میشن که شاید هیچ مردی نتونه تصور کنه چقدر سخته

بعضی متاهل ها انقدر شکایت از زندگی می کنن که یکی نیست بگه مگه شماها رو به زور اسلحه نشونده بودن پای سفره عقد؟ شما هم مثل ما که فعلا این ور خطیم اون موقع احساس نیاز به داشتن یه همدم،مونس و شریک زندگی می کردین دیگه. غیر اینه؟ منکر نشید خواهشا و جوونا رو هم بیخود نترسونید. هر چقدرم زندگی مشترک سخت باشه نیاز به ازدواج رو نمیشه منکر شد. نیازیه که خالق ما برامون قرار داده. بعدشم ناسپاس نباشید، از شیرینی های ازدواج هم بگید. انصافا حرفم حقه

مهمترین مشکل جوانان مسکن هست. مسکن مثل قدیم با حجم کم هم والله کافیه. تو خونه های قدیمی 50 یا 60 متری گاهی شش هفت تابچه توش بزرگ می شدن. هیچیشون هم نشده حتی با احساس مسئولیت زیادی کنارهم رشدمی کردند. برای جوانان بالای 18 سال در شهرستانها و روستاها مجلس محترم قانونی تصویب کنند که اگر یک زوج بالای 18 سال ازدواج کنند دولت یک تیکه زمین 50 متری مسکونی قسطی بمدت 10 ساله به اشون واگذار کنه که باهاش خانه بسازن. شرطش هم این باشه تاپایان پرداخت قسط حق فروش نداشته وبعداز ده سال یک زوج خواست این زمین رو بفروشند این زمین رو با همان قیمت خرید + قیمت مصالح ساختمانی فقط به دولت بفروشن که دولت بتونه این زمین یا مسکن ساخته شده رو به زوج جوان دیگه با همان قیمت باضافه قیمت مصالح بشکل قسط بندی 10 ساله بفروشه. تا جوانان ایرانی هیچوقت مشکل مسکن نداشته باشند. در تهران به زوج هایی که ازدواج میکنن، بعلت کمبود زمین یک مسکن ملی با اقساطی که تعیین میشه داده بشه. یعنی کسانیکه از18 سال به بالا ازدواج می کنند این زوج های جوان درگرفتن مسکن ملی اولویت داشته باشندو به اشون وامی بدن که بتونن قسط هاشون روبموقع پرداخت کنند. بقیه مسائل در درجه دوم قرار داره وراحت ترحل میشه. بطورمثال لوازم جهیزیه وسایل اصلی مدنظر باشه که زندگی روراه بندازه واز لوکس گرایی خانواده ها پرهیز کنن. برای ازدواج اینهمه بریز بپاس لازم نیست. یک جشن عروسی مختصر کافیه. همه خانواده ها بین خودشون بانکی درست کنند و با مدیریت خوب برای جوان هاشون نوبتی سهمیه وام عروسی راه بندازن. صندوق های قرض الحسنه بین خیرین برای دادن وام جهیزیه راه اندازی بشه. وزارت خانواده ایرانی باید تشکیل بشه و برای ازدواچ+ مسکن + جهیزیه + کمک به کودکان برای نسل های جوان برنامه های کلان طراحی بشه. بطورمثال از طریق این وزارت خانه دفاتر زوج یابی درهر شهری بوسیله مشاوران متخصص خانواده درست بشه تا والدین بتونن دراین دفتردختر وپسرهاشون رو ثبت نام کنند و طبق سنجش خواسته های مشترک خانواده های همگون و همتراز به هم معرفی ومراسم خواستگاری انجام بشه. چه امری از این خیرتر. تا مشکل خواستگاری بعد از یک قرن بالاخره سروسامان اصولی بگیره ویکی از مهمترین نگرانی های والدین حل بشه.